Byzantine Collection of Chania #101

Description

Το πλούσιο αρχαιολογικό υλικό, το οποίο έχει συγκεντρωθεί από τις ανασκαφές που επί πολλά χρόνια διενεργεί η 13η Εφορεία Βυζαντινών Αρχαιοτήτων στο νομό Χανίων, αλλά και από περισυλλογές και δωρεές, αποτέλεσε μια Συλλογή στην οποία καταγράφεται με σαφήνεια η ιστορική πορεία του δυτικότερου νομού της Κρήτης από τα παλαιοχριστιανικά χρόνια έως και την τουρκοκρατία. Αντιπροσωπευτικά δείγματα αυτής της Συλλογής εκτίθενται στο ναό του San Salvatore.

Στόχος της παρουσίασης του υλικού της Συλλογής είναι η σκιαγράφηση της ιστορικής και της καλλιτεχνικής φυσιογνωμίας του νομού Χανίων κατά τους βυζαντινούς και μεταβυζαντινούς χρόνους. Τα εκθέματα ομαδοποιήθηκαν κατά είδος σε ενότητες: ψηφιδωτά, επιτύμβιες επιγραφές, τοιχογραφίες, εικόνες, αρχιτεκτονικά γλυπτά, έργα κεραμικής και μικροτεχνίας, νομίσματα.

Τα έργα της κάθε ενότητας παρουσιάζονται σε χρονολογική διαδοχή. Χάρτες και επεξηγηματικοί πίνακες κατατοπίζουν τον επισκέπτη σχετικά με την προέλευση των εκθεμάτων και το ιστορικό πλαίσιο της εποχής τους.

Χτισμένος στη δυτική πλευρά του φρουρίου των Χανίων, δίπλα στον ομώνυμο προμαχώνα, ο ναός υπήρξε καθολικό της μονής του San Salvatore των Φραγκισκανών. Στη νότια πλευρά του μνημείου σώζεται ακόμα η σκεπαστή στοά (chiostro), όπου υπήρχαν τα κελιά των μοναχών. Με την εκτεταμένη αναστήλωση του ναού εντοπίστηκαν καλύτερα οι διάφορες οικοδομικές φάσεις του μνημείου, ενοποιήθηκε ο χώρος και αναδείχθηκαν τα λιτά και απέριττα αρχιτεκτονικά του στοιχεία.

Ο αρχικός ναός, που χρονολογείται πιθανότατα στο 15ο αιώνα, ήταν το μικρών διαστάσεων καμαροσκέπαστο τμήμα στην ανατολική πλευρά. Το τμήμα αυτό επεκτάθηκε τον επόμενο αιώνα προς δυσμάς, ακολουθώντας την ίδια τυπολογία του καμαροσκέπαστου, με ενισχυτικά σφενδόνια, χώρου.

Κατά τα τέλη της βενετοκρατίας (μέσα 17ου αιώνα) ο ναός επεκτάθηκε προς βορράν με την προσθήκη δύο ορθογώνιων χώρων, που είχαν είσοδο στη δυτική πλευρά. Οι χώροι αυτοί, στους οποίους παρατηρείται περιορισμένη χρήση υστερογοτθικών μοτίβων, καλύπτονται με σταυροθόλια και επικοινωνούν με τον κυρίως ναό με μεγάλα τοξωτά ανοίγματα. Κατά την τουρκοκρατία, ο ναός μετετράπη σε τζαμί με την αποκοπή του αρχικού ναού και τη διαμόρφωση κόγχης ιερού (mihrab) στη νοτιο δυτική γωνία του νότιου κλίτους.