Βυζαντινή Οχύρωση #1182

Περιγραφή

Η σημερινή μορφή του κάστρου διαμορφώθηκε κυρίως κατά την περίοδο της κατοχής από τους Ιππότες του Τάγματος του Αγίου Ιωάννη, από το 1309 έως το 1522. Αυτή η πόλη-κάστρο υπήρξε το θέατρο δύο μεγάλων πολιορκιών στην παγκόσμια ιστορία, το 305 π.Χ. και το 1522 μ.Χ.

Χάρη στη στρατηγική του θέση ως πύλη προς το Αιγαίο, η Ρόδος υπήρξε πάντα κομβικό σημείο στις εμπορικές διαδρομές μεταξύ Ανατολής και Δύσης, με καλά προστατευμένα λιμάνια που την καθιστούσαν απαραίτητο σταθμό. Κατά την Ελληνιστική περίοδο, στα τέλη του 4ου αιώνα π.Χ., η Ρόδος ήταν ήδη περιτριγυρισμένη από αμυντικά τείχη, τα οποία της επέτρεψαν να αντέξει τη διάσημη πολιορκία από τον Δημήτριο Πολιορκητή, βασιλιά της Μακεδονίας, το 305 π.Χ. Για να γιορτάσουν τη νίκη τους επί του Δημήτριου, οι Ρόδιοι κατασκεύασαν τον Κολοσσό της Ρόδου, ένα από τα Επτά Θαύματα του Αρχαίου Κόσμου.

Τον 3ο αιώνα π.Χ., ο Φίλων ο Βυζάντιος, συγγραφέας της πραγματείας Περί Οχυρωματικών (Paraskeuastica), επισκέφθηκε τη Ρόδο και εξήρε τα αμυντικά της τείχη. Μετά από έναν σεισμό το 226 π.Χ. που προκάλεσε σοβαρές ζημιές στις οχυρώσεις της πόλης, αυτές ξαναχτίστηκαν γρήγορα. Αργότερα, οι Βυζαντινοί πρόσθεσαν ένα φρούριο στο υψηλότερο σημείο της πόλης.

Η μεσαιωνική ιστορία της Ρόδου άλλαξε καθοριστικά το 1309, όταν οι Ιππότες του Τάγματος του Αγίου Ιωάννη της Ιερουσαλήμ (γνωστοί και ως Ιππότες του Νοσοκομείου ή απλώς οι Ιππότες) κατέλαβαν τον έλεγχο του νησιού.