Κάστρο Νέου Σουλίου #1381

Περιγραφή

Η ιστορία του κάστρου είναι σε μεγάλο βαθμό άγνωστη, αλλά επιφανειακά κεραμικά που βρέθηκαν στην περιοχή χρονολογούνται στη Ύστερη Ρωμαϊκή και Πρώιμη Χριστιανική περίοδο, κατατάσσοντάς το στην Πρωτοβυζαντινή εποχή. Το κάστρο του Νέου Σουλίου είναι ένα από τα πολλά αταυτοποίητα οχυρωμένα οικιστικά σύνολα στους πρόποδες του όρους Μενοίκιο, παρόμοια με τα κάστρα στο Χιονοχώρι, το Άγιο Πνεύμα και την Οινούσα.

Αυτοί οι οχυρωμένοι οικισμοί πιθανότατα εμφανίστηκαν μεταξύ του 3ου και 4ου αιώνα μ.Χ., όπως υποδηλώνει η χρήση ασβεστοκονιάματος στη λιθοδομή. Κατά την περίοδο αυτή, η βόρεια Ελλάδα άρχισε να δέχεται επιδρομές και λεηλασίες από διάφορα βαρβαρικά φύλα (όπως οι Ούννοι, οι Γότθοι και αργότερα οι Σλάβοι). Για να προστατευθούν, οι τοπικοί πληθυσμοί συγκεντρώθηκαν σε φυσικά οχυρωμένες περιοχές στα βουνά και οχύρωσαν τους οικισμούς τους με τείχη. Μερικοί από αυτούς τους οικισμούς ίσως υπήρχαν ήδη ως απλά χωριά, αλλά οχυρώθηκαν αργότερα λόγω αυτών των εισβολών.

Περίπου 1,5 χλμ. βόρεια του κάστρου βρίσκονται κοιτάσματα σιδηρομεταλλεύματος. Είναι πιθανό, όπως προτείνει ο Σαμσάρης (2004), ότι το κάστρο συνδεόταν με αυτή την τοποθεσία και μπορεί να είχε δημιουργηθεί για να εξασφαλίσει την ασφαλή μεταφορά του μεταλλεύματος.