Ναυάγιο #187

Περιγραφή

Αποτελεί μια πασίγνωστη παραλία στην ανατολική πλευρά του νησιού κοντά στο ορεινό χωριό της Αναφωνήτριας. Πεντακάθαρα νερά, λευκή άμμος, εντυπωσιακοί απότομοι βράχοι και το μισοβυθισμένο στην άμμο κουφάρι ενός πλοίου συνθέτουν ένα φανταστικό σκηνικό.

Ο Γερμανός περιηγητής E.L. Salvatos αναφέρει το 1901, για την περιοχή του Ναυαγίου, ότι ήταν μία πολύ μικρή παραλία με μαύρες πέτρες. Γέροντες της περιοχής μιλούν ότι μέχρι το 1920 υπήρχε εκεί πολύ μικρή παραλία με το όνομα Σπιριλί.

Μετά το 1922 από κατολισθήσεις δημιουργήθηκε αρχικά η πρώτη αξιόλογη παραλία η οποία ήταν περίπου μέχρι το σημείο που είναι σήμερα το καράβι. Η τελευταία κατολίσθηση μετά το Ναυάγιο δημιούργησε την σημερινή παραλία.

Tο ναυάγιο τοποθετείται χρονολογικά στο 1983, ενώ το πλοίο το οποίο ναυάγησε μετέφερε λαθραία τσιγάρα.

Την 2 -2 - 1980 και ώρα 05: 00 το Φ/Γ πλοίο "ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ" Ν.Π. 4512, Κ.Ο.Χ. 465 με πενταμελές πλήρωμα και μεταφέροντας φορτίο 1895 κούτες τσιγάρα ενώ βρισκόταν στην θαλάσσια περιοχή μεταξύ Κεφαλονιάς - Ζακύνθου, υπέστη βλάβη στην κύρια μηχανή και έμεινε ακυβέρνητο. Αποτέλεσμα ήταν να προσαράξει στη βραχώδη και απόκρημνη ακτή ΒΑ της Νήσου Ζακύνθου όπου βρίσκεται μέχρι σήμερα. Επί του πλοίου επέβαιναν τρεις (3) Έλληνες ως συνεργείο για επιδιόρθωση μηχανικής βλάβης και ένας Ιταλός ως συνοδόςφορτίου.

Το πλήρωμα με πνευρσή λέμβο αποβιβάστηκε σε βραχώδη ακτή όπου στη συνέχεια διασχίζοντας δύσβατη ορεινή περιοχής έφθασε στην Κοινότητα Βολιμών όπου και ενημέρωσε το Σταθμό Χωροφυλακής Βολιμών για το συμβάν.

Ακόμα και σήμερα η παραλία έχει πρόσβαση μόνο από τη θάλασσα. Από την πόλη της Ζακύνθου, το γειτονικό πόρτο Βρώμη αλλά και από άλλα σημεία του νησιού φεύγουν καθημερινά καραβάκια για την παραλία του ναυαγίου.