Φρούριο Τεμένους #1186

Περιγραφή

Το φρούριο είναι χτισμένο στην κορυφή του δίκορφου λόφου που ονομάζεται Ρόκκα, νότια του Προφήτη Ηλία. Στον λόφο υπάρχουν επίσης κατάλοιπα της ακρόπολης της αρχαίας πόλης Λύκαστος, που αναφέρεται από τον Όμηρο στην Ιλιάδα. Η υψωμένη θέση του λόφου τον καθιστούσε ιδανικό για την κατασκευή ενός απόρθητου φρουρίου, καθώς προσφέρει πανοραμική θέα στην ευρύτερη περιοχή. Επιπλέον, ο λόφος διέθετε φυσική πηγή γλυκού νερού, η οποία τροφοδοτούσε το σιντριβάνι του φρουρίου, γνωστό ως "Φουντάνα."

Όταν ο Βυζαντινός στρατηγός Νικηφόρος Φωκάς (αργότερα αυτοκράτορας Νικηφόρος Β' Φωκάς) απελευθέρωσε την Κρήτη από τον αραβικό έλεγχο το 961 μ.Χ., ίδρυσε ένα φρούριο στη Ρόκκα, με την πρόθεση να μεταφέρει την πόλη της Κανδίας (σημερινό Ηράκλειο) εκεί. Αν και το φρούριο κατασκευάστηκε, η πόλη της Κανδίας δεν μετακινήθηκε λόγω της στρατηγικής σημασίας του λιμανιού της, με αποτέλεσμα το φρούριο του Τέμενους να μείνει μόνο του, επιτηρώντας την περιοχή. Η ευρύτερη περιοχή τελικά πήρε το όνομα «Επαρχία Τεμένους», ένα όνομα που χρησιμοποιείται ακόμα και σήμερα.

Το 1204, ο Γενουάτης κόμης και πειρατής Ενρίκο Πισκατόρε κατέλαβε προσωρινά την Κρήτη και είτε έχτισε είτε επισκεύασε 15 φρούρια για να διασφαλίσει τον έλεγχό του στο νησί, ένα από τα οποία ήταν το Φρούριο του Τέμενους.

Όταν οι Βενετοί κατέλαβαν την Κρήτη το 1209, ενίσχυσαν τα τείχη του Τέμενους και εκσυγχρόνισαν το φρούριο σύμφωνα με τις στρατιωτικές τεχνολογίες της εποχής. Το φρούριο περιγράφηκε ως "oppidum fortissimum" (ένα «ισχυρό φρούριο») και μετονομάστηκε σε Castello Temene. Παραχωρήθηκε ως φέουδο στις ευγενείς οικογένειες των Κορέσσι, Κορνάρου (Corner) και Querini. Με την πάροδο του χρόνου, αναπτύχθηκε γύρω από το φρούριο ένας μικρός οικισμός ή "bourg," που κατοικήθηκε από χωρικούς δεμένους με τα φεουδαρχικά κτήματα. Αυτός ο οικισμός εξελίχθηκε στη σημερινή κοινότητα του Προφήτη Ηλία.