Κάστρο Αγίου Δονάτου #1139

Περιγραφή

 Ο χώρος οχυρώθηκε για πρώτη φορά κατά την Ελληνιστική περίοδο και ξαναχτίστηκε τον 6ο αιώνα μ.Χ. από τον Βυζαντινό αυτοκράτορα Ιουστινιανό, όπως πολλά άλλα φρούρια της αυτοκρατορίας. Το κάστρο συνέχισε να χρησιμοποιείται καθ' όλη τη Βυζαντινή περίοδο και παρέμεινε κατοικημένο και κατά την Οθωμανική περίοδο. Μετά τον 13ο αιώνα, έγινε τμήμα του Δεσποτάτου της Ηπείρου και στη συνέχεια πέρασε από διάφορους κυριάρχους—Σέρβους, Αλβανούς, Βυζαντινούς και Λατίνους—μέχρι την Οθωμανική κατάκτηση το 1449.

Καθώς η πόλη της Παραμυθιάς αναπτυσσόταν, ο οικισμός εντός του κάστρου σταδιακά παρακμάζει και τελικά εγκαταλείφθηκε στις αρχές του 19ου αιώνα. Το κάστρο ονομάστηκε προς τιμήν του Αγίου Δονάτου, προστάτη της Παραμυθιάς.

Η δομή περιλαμβάνει έναν εξωτερικό οχυρωμένο περίβολο με πολυγωνική διάταξη, ενισχυμένο με πύργους, και μια εσωτερική ακρόπολη που βρίσκεται στο υψηλότερο σημείο προς τα ανατολικά. Η συνολική οχυρωμένη έκταση καλύπτει περίπου 30.000 τετραγωνικά μέτρα.

Η βόρεια πλευρά του λόφου είναι φυσικά βραχώδης και απρόσιτη, και έτσι παρέμεινε χωρίς τείχος, ενώ η νότια πλευρά οχυρώθηκε μόνο στα πιο ευάλωτα σημεία της. Η δυτική πλευρά του λόφου, που βλέπει προς την Παραμυθιά και προσφέρει την ευκολότερη πρόσβαση, διαθέτει τις πιο εκτεταμένες οχυρώσεις.