Κάστρο Ιωαννίνων #1297

Περιγραφή

Η σημερινή του μορφή χρονολογείται από την ύστερη οθωμανική περίοδο, αν και διατηρεί πολλά στοιχεία από παλαιότερες βυζαντινές οχυρώσεις, που είχαν χτιστεί πάνω στα θεμέλια ενός ελληνιστικού φρουρίου.

Τα Ιωάννινα αναφέρονται για πρώτη φορά σε ιστορικές πηγές το 879, όταν ο επίσκοπος Ζαχαρίας συμμετείχε στη Σύνοδο της Κωνσταντινούπολης.

Το 1082, ο Νορμανδός ηγέτης Βοημούνδος, γιος του Δούκα της Σικελίας Ροβέρτου Γυισκάρδου, πρόσθεσε μια ακρόπολη στα ερείπια των υπαρχουσών βυζαντινών οχυρώσεων και έσκαψε αμυντική τάφρο. (Ο Βοημούνδος θα γινόταν αργότερα ένας από τους ηγέτες της Πρώτης Σταυροφορίας και εν τέλει Πρίγκιπας της Αντιόχειας ως "Βοημούνδος Α' της Αντιόχειας").

Τα Ιωάννινα γνώρισαν σημαντική ανάπτυξη μετά την Δ' Σταυροφορία και την Άλωση της Κωνσταντινούπολης το 1204, καθώς πολλές πλούσιες βυζαντινές οικογένειες κατέφυγαν εκεί στις αρχές του 13ου αιώνα. Από το 1358 έως το 1416, τα Ιωάννινα υπηρέτησαν ως πρωτεύουσα του Δεσποτάτου της Ηπείρου πριν παραδοθούν στους Οθωμανούς το 1430. Από το 1430 έως το 1868, η πόλη ήταν το διοικητικό κέντρο του Πασαλικίου των Ιωαννίνων, μιας περιοχής που διοικούνταν από Οθωμανούς κυβερνήτες. Η πιο γνωστή προσωπικότητα αυτής της περιόδου ήταν ο Αλή Πασάς, ο οποίος ενίσχυσε τα τείχη του κάστρου και κατασκεύασε δεύτερο εσωτερικό τείχος για να προστατεύσει το παλάτι και την έδρα της διοίκησής του.