Κάστρο Οινούσσας #1355

Περιγραφή

Η ιστορία του κάστρου είναι σε μεγάλο βαθμό άγνωστη. Πιστεύεται ότι κάποτε υπήρχε ρωμαϊκό φρούριο και νεκρόπολη σε αυτόν τον λόφο (Σαμσάρης, 2004). Η χρήση ασβεστοκονιάματος στη λιθοδομή, η οποία πιθανότατα ξεκίνησε τον 3ο-4ο αιώνα μ.Χ., καθώς και η πρώιμη χριστιανική κεραμική που βρέθηκε στην τοποθεσία, υποδηλώνουν ότι το κάστρο μπορεί να ανάγεται στην πρώιμη βυζαντινή περίοδο. Στην περιοχή υπάρχουν αρκετοί παρόμοιοι οχυρωμένοι οικισμοί (κάστρα), οι οποίοι βρίσκονται στους πρόποδες του όρους Μενοίκιον, όπως τα κάστρα στο Χιονοχώρι, το Νέο Σούλι και το Άγιο Πνεύμα. Όλα αυτά τα πρώιμα βυζαντινά οχυρά φαίνεται να εγκαταλείφθηκαν τον 7ο αιώνα.

Η κορυφή του λόφου βρίσκεται σε υψόμετρο 190 μέτρων. Στη βάση του βράχου, κοντά στην περιοχή Φανερωμένη, υπάρχει ένα σύγχρονο παρεκκλήσι αφιερωμένο στην Κοίμηση της Θεοτόκου, καθώς και ένα βαθύ φαράγγι που σχηματίζεται από τον ποταμό Κοκκινόρεμα. Αυτός ο λόφος αποτελεί την τελευταία βραχώδη έξαρση πριν το άνοιγμα του φαραγγιού. Η ίδια η κορυφή είναι επίπεδη και περιβάλλεται από απότομους ασβεστολιθικούς βράχους, προσφέροντας φυσικές άμυνες που την καθιστούσαν ως επί το πλείστον απροσπέλαστη. Η ανατολική πλευρά, η οποία ήταν οχυρωμένη, ήταν το πιο ευάλωτο σημείο του κάστρου. Ένας στενός ισθμός συνδέει την κορυφή του λόφου με την κατηφορική πλαγιά. Ο λόφος αυτός αποτελεί μέρος της οροσειράς του Μενοίκιου.