Μεσαιωνικό κάστρο Σκιάθου #1222

Περιγραφή

Στα μέσα του 14ου αιώνα, λόγω των αδιάκοπων πειρατικών επιδρομών, οι κάτοικοι της Σκιάθου αναγκάστηκαν να μεταφέρουν την πόλη τους στο Κάστρο, μια χερσόνησο στο βόρειο τμήμα του νησιού που φυσικά λειτουργούσε ως φρούριο. Για να ενισχύσουν την άμυνά του, το οχύρωσαν με ψηλά, ισχυρά τείχη εξοπλισμένα με πολεμίστρες και κανόνια στραμμένα προς την ενδοχώρα.

Η πρόσβαση μεταξύ του φρουρίου και της γύρω περιοχής διευκολυνόταν από μια ξύλινη γέφυρα που συνέδεε την πύλη του φρουρίου με τον γειτονικό λόφο. Σε περιπτώσεις έκτακτης ανάγκης, η γέφυρα τραβιόταν πίσω στο Κάστρο, εμποδίζοντας την είσοδο εχθρών. Πάνω από την εξωτερική πύλη υπήρχε μια ταράτσα εξοπλισμένη με "ζεματίστρα" —ένα μεγάλο καζάνι που χρησιμοποιούσαν για να ρίχνουν καυτό νερό στους εισβολείς.

Από την κατασκευή του μέχρι το 1453, το Κάστρο παρέμεινε υπό βυζαντινή κυριαρχία. Στη συνέχεια, πέρασε στον έλεγχο των Βενετών μέχρι το 1538, και ακολούθως στους Τούρκους μέχρι το 1821, με μια σύντομη επιστροφή στη βενετική κυριαρχία γύρω στο 1660. Κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου, η ζωή ήταν εξαιρετικά σκληρή για τους κατοίκους. Εκτός από τις συχνές πειρατικές επιδρομές και τις απειλές από πιθανούς εισβολείς, αντιμετώπιζαν και σοβαρό συνωστισμό μέσα στα τείχη του φρουρίου.

Τα σπίτια μέσα στο Κάστρο ήταν μικρά και χτισμένα το ένα κοντά στο άλλο. Παρά τον περιορισμένο χώρο, ο οικισμός περιλάμβανε πάνω από είκοσι εκκλησίες, καθώς και ένα τζαμί (χωρίς μιναρέ) από την τουρκική κατοχή, καθώς και απαραίτητες δεξαμενές νερού. Το νεκροταφείο βρισκόταν έξω από την πόλη.

Μετά την εγκατάλειψη του Κάστρου το 1830, με την ίδρυση του ανεξάρτητου ελληνικού κράτους, αφέθηκε να ρημάξει. Σήμερα, σώζονται μόνο δύο εκκλησίες—η Γέννηση του Χριστού και ο Άγιος Νικόλαος—μαζί με την εν μέρει κατεστραμμένη εκκλησία της Παναγίας Πρεκλάς. Μερικά από τα αρχικά τείχη και η πύλη, η ταράτσα με τη «ζεματίστρα», τα ερείπια του τζαμιού και μέρη του τουρκικού αρχηγείου είναι ακόμα ορατά. Επίσης, επιβιώνουν δύο δεξαμενές νερού και το κανόνι της Ανάγιας.

Το Κάστρο θεωρείται το πιο σημαντικό ιστορικό αξιοθέατο της Σκιάθου, καθώς συνδυάζει επιβλητική, άγρια φυσική ομορφιά με πλούσια ιστορία. Μαζί, το τοπίο και τα ερείπια προκαλούν μια μελαγχολική αίσθηση του παρελθόντος.